فایبرگلاس، به قطعاتی گفته می شود که از ترکیبی از الیاف شیشه و مواد پلیمری به وجود می آیند. به طور معمول، استفاده از الیاف پشم شیشه در تولید قطعات فایبرگلاس، برای این است که بتوانند این قطعات کامپوزیتی را تقویت کنند چراکه الیاف پشم شیشه، خاصیت تقویت کنندگی دارند.
از دیگر موادی که در تولید قطعات فایبرگلاس از آن ها استفاده می شود می توان بعضی از مواد پلیمری را نام برد. مواد پلیمری که در تولید قطعات فایبرگلاس مورد استفاده قرار می گیرند و از آن ها با عنوان رزین یاد می شود، موادی هستند که به عنوان چسباننده در تولید این قطعات، به کار گرفته می شوند.
در حقیقت، رزین ها کمک می کنند تا میزان تنش و فشار وارد شده بر قطعه فایبرگلاس بر تمامی سطح آن پخش و توزیع گردد و از این طریق به افزایش عمر و دوام آن منجر می شوند. فایبرگلاس، ماده و یا قطعه و یا یک ورق بسیار سبک وزن است. این قطعات علیرغم سبکی وزن، دارای استحکام قابل توجهی هستند. همین عوامل موجب می شود تا کاربردهای وسیعی در صنایع مختلف و از جمله صنایع ساختمان سازی داشته باشند.
فایبرگلاس دارای مزایای بسیاری است. در حقیقت دارا بودن این مزایا و ویژگی ها است که موجب شده این قطعات، دارای کاربردهای متعددی نیز باشند. از جمله مزایای فایبر گلاس می توان به این مورد اشاره کرد که قطعات کامپوزیتی فایبرگلاس، در برابر مواد شیمیایی و از جمله اشعه uv مقاومت خوبی از خود نشان می دهند. از طرف دیگر استفاده از این قطعات در صنایع مختلف بسیار مقرون به صرفه است. قطعات فایبرگلاس، دارای اشکال متنوع و طرح های متعدد هستند که این مورد هم از مزیت های ویژه این قطعات است. از طرف دیگر، این قطعات، دارای وزن سبک و استحکام بسیار بالایی نیز هستند.
به طور کلی، قطعات فایبرگلاس با توجه به نوع رزین به کار رفته در تولیدشان، به چند دسته تقسیم می شوند. همین عامل یعنی دارا بودن رزین های مختلف موجب می شود تا ویژگی های این قطعات نیز با یکدیگر تفاوت هایی داشته باشد. رزین های تشکیل دهنده فایبرگلاس به سه دسته تقسیم می شوند که عبارتند از: پلی استر، وینل استر، اپوکسی.
هر یک از مواد گفته شده دارای ویژگی های خاصی است. به عنوان نمونه، رزین پلی استر در برابر خوردگی، بسیار ضعیف است و مقاومت چندانی از خود نشان نمی دهد. رزین وینل استر، در برابر آسیب هایی مانند خوردگی، می تواند تا حدودی مقاومت خود را حفظ کند. رزین اپوکسی، در برابر خوردگی بسیار مقاوم است. این نوع رزین، هم چنین در برابر حرارت و دمای هوا نیز مقاومت بالایی دارد.
از میان رزین های گفته شده، رزین پلی استر غیر اشباع ارتوفتالیک، کاربردهای بسیار بیشتری نسبت به سایر موارد دارد و در ساخت قطعات فایبرگلاس، بیش از بقیه مورد استفاده قرار می گیرد. از ویژگی های مهم این نوع رزین، می توان به استحکام بالای آن اشاره کرد. از طرف دیگر قیمت آن نیز مناسب است.
علاوه بر رزین ها، یکی دیگر از مواد اولیه که در تولید فایبرگلاس مورد استفاده قرار می گیرد، پشم شیشه است. به طور معمول، سه نوع پشم شیشه در تولید قطعات کامپوزیتی، مورد استفاده واقع می شود که عبارتند از: الیاف سوزنی، الیاف حصیری، ترکیبی از الیاف سوزنی و الیاف حصیری. در ادامه به توضیح مختصر هر یک از این موارد خواهیم پرداخت.
یکی از انواع پشم شیشه که در تولید قطعات فایبرگلاس مورد استفاده قرار می گیرد الیاف سوزنی است. الیاف سوزنی، دارای وزنی پایین هستند و قیمت آن ها نیز بسیار پایین است. اما استحکام این نوع از الیاف پشم شیشه، نسبت به دو نوع دیگر آن، بسیار کم تر است.
الیاف حصیری، نوع دیگر الیاف پشم شیشه هستند که در تولید قطعات کامپوزتی از آن ها استفاده می شود. این الیاف، استحکام بسیار بیشتری نسبت به الیاف سوزنی دارند. کاربرد این الیاف در قطعات فایبرگلاس موجب می شود تا این قطعات، دارای استحکام و مقاومت قابل توجهی باشند. اما وزن و قیمت الیاف حصیری نسبت به الیاف سوزنی، بالاتر است.
بسیاری از کارخانه ها و یا کارگاه های تولید قطعات فایبرگلاس، در تهیه قطعات کامپوزیتی، از ترکیبی از الیاف سوزنی و الیاف حصیری استفاده می کنند. بنابراین عامل، قطعه فایبرگلاس تولید شده، قطعه ای سبک وزن خواهد بود که دارای استحکام قابل توجه و قیمت پایین است.
به طور کلی فایبرگلاس در زمینه های مختلف و صنایع متعدد مورد استفاده قرار می گیرد. از جمله این کاربردها می توان به این موارد اشاره کرد:
الف: به عنوان عایق کننده مخازن آب و اسید ب: در تولید قطعه های خودرو از قبیل سپر خودرو، کابین و…
ج: تولید ایرانیت د: ساخت سیلوهای سیمانی ه: ساخت بدنه و کاور تجهیزات پزشکی و صنعتی و…
و: تولید صنایع دریایی و هوایی ز: کاربرد در صنایع ساختمانی از قبیل پارکینگ، ساخت مجسمه، ساخت دکور،
ویترین، ساخت استخر و جکوزی، سینک ظرفشویی و دستشویی و…
فایبرگلاس در واقع نوعی پوشش است که از مواد نفتی و پشم شیشه تهیه می شود. فایبرگلاس از چند ماده مختلف تولید می شود که هرکدام خواص و ویژگی های منحصر به فردی دارند اما محصول به دست آمده یک ماده منحصربه فرد با ویژگی های خاص و چگالی کمتر نسبت به مواد سازنده است که بسیار مستحکم و با دوام است. در این مقاله قصد داریم شما را با فایبرگلاس بیشتر آشنا کنیم.
باید بگوییم که در واقع فایبرگلاس کامپوزیتی از الیاف شیشه ای با مواد پلیمری است و از پشم شیشه به عنوان ماده تقویت کننده و از مواد پلیمری نیز به عنوان مواد زمینه در تهیه آن استفاده می شود. فایبرگلاس یک ماده کاملا مستحکم و با دوام و در عین حال سبک است، این ویژگی های منحصر به فرد فایبرگلاس باعث می شود که از آن در تولید انواع قطعات از جنس فایبرگلاس استفاده شود که شامل ساخت انواع ایرانیت ها، اتاقک ها، سپر انواع خودروها، سیلوهای سیمان، مخازن نگهداری مایعات مختلف از جمله اسید، سپتیک تانک ها، چربی گیرها، صنایع ساخت هواپیما، کشتی سازی و … می شود.
از دیگر موارد کاربرد فایبرگلاس می توان به استفاده از آن به عنوان عایق در ساخت مخازن نام برد. معمولا کامپوزیت های فایبرگلاس دارای یک نوع یا انواع بیشتری از الیاف تقویت کننده هستند که توسط رزین احاطه می شود، گاهی اوقات نیز از مواد مغذی مثل فوم ها در ساخت فایبرگلاس استفاده می شود. این مواد باعث می شود که استحکام و سختی فایبرگلاس افزایش پیدا کند.
در حال حاضر الیافی مثل الیاف شیشه، الیاف کربن یا الیاف آرامید و کولار در ساخت فایبرگلاس به عنوان مواد مغذی به کار برده می شود که مهمترین و پرکاربردترین آنها الیاف شیشه ای است. همچنین رایج ترین رزین مصرفی در ساخت فایبرگلاس رزین پلی استر غیر اشباع است، البته انواع دیگری چون اپوکسی ها، وینیل استرها، فنولیک ها نیز در این زمینه مورد استفاده واقع می شوند.
یکی از مهمترین کاربردهای فایبرگلاس استفاده از این ماده در ساخت مخازن صنعتی مقاوم در مقابل حرارت و اسید است. مخازن فایبرگلاس ضد خوردگی هستند، با هیچ ماده شیمیایی وارد واکنش نمی شوند و همین مسئله باعث می شود که در ساخت مخازن صنعتی به ویژه مخازن نگهداری اسید از مواد فایبرگلاس استفاده شود.
برای ساخت فایبرگلاس از مواد اولیه مختلفی استفاده می شود، فرمولاسیون ترکیب معمولا با توجه به کاربرد کامپوزیت ساخته شده انتخاب می شود. مواد اولیه برای تهیه فایبرگلاس به شرح زیر است:
– رزین های پلی استری ارتوفتالیک و ایزوفتالیک
– رزین وینیل استر
– رزین اپوکسی
– شتاب دهنده کبالت و سرب
– هاردنر اپوکسی و UP
– اروزیل
– تیتان
– الیاف شیشه سوزنی و حصیری
– کربنات کلسیم
معمولا فایبرگلاس را به صورت ورق های فایبرگلاس مورد استفاده قرار می دهند. ورق فایبرگلاس از مخلوط رزین پلی استر، الیاف شیشه، رنگ و مواد دیگری ایجاد می شود.
همانطور که در بخش کاربرد فایبرگلاس اشاره کردیم، این محصول کاربردهای فراوانی دارد، معمولا از ورق های فایبرگلاس که یکی از محصولات تولید شده از فایبرگلاس است در نورگیر سالن های سوله در قسمت سقف یا بدنه، گلخانه ها یا پارکینگ ها، کابین و کفی عقب اتومبیل، استخر، سونا و مخازن سپتیک نیز استفاده می شود.
فایبرگلاس از ترکیب مواد شیمیایی با خواص مشخصی ایجاد می شود، محصول نهایی دارای ویژگی هایی است که شباهت به ویژگی های مواد اولیه ندارد، این ویژگی های منحصر به فرد شامل سبک بودن، استحکام بالا، دوام و ماندگاری قابل توجه، پایداری در مقابل اشعه UV و مقاومت خوب شیمیایی است.
از جمله دیگر ویژگی های قطعات فایبرگلاس این است که با اشکال و کیفیت های مختلف در بازار عرضه می شود و استفاده از آنها صرفه اقتصادی قابل توجهی دارد. فایبرگلاس ماده ای است که هرگز در طبیعت تجزیه نخواهد شد، ماندگاری این ماده در طبیعت حتی از ماده پلی اتیلن نیز بیشتر است.
باید بگوییم که فایبرگلاس یک ماده کاملا تطبیق پذیر است که وزن بسیار کمی دارد، از طرفی استحکام ذاتی ترکیبات فایبرگلاس باعث می شود که از آن بتوان در صنایع مختلفی بهره برد، از ساخت قطعات هواپیما، کلاه های ایمنی، قایق و خودرو تا روکش های مقاوم، بافت های سطحی مورد استفاده در صنعت ساختمان سازی، لوله کشی ( لوله آبگرمکن ها، لوله آب آشامیدنی، لوله فاضلاب و … ) می توان از قطعات فایبرگلاس به شکل ورقه یا کامپوزیت استفاده کرد.
البته باید اضافه کنیم که مراحل ساخت و تولید فایبرگلاس باید در شرایط استاندارد و ایمن انجام گیرد چرا که در زمان پخت رزین بخار سمی استایرن آزاد می شود که این بخارات برای غشای مخاطی و دستگاه تنفسی بسیار تحریک کننده و سرطان زا هستند. همچنین در تولید این ماده در غلظت های خاص ممکن است خطراتی مثل انفجار ایجاد شود.
برای این که از فایبرگلاس استفاده بهینه کنید، بهتر است با مزایا و معایب استفاده از این ماده در صنعت مورد نظر خود آگاه باشید، بهتر است در این زمینه تحقیقات لازم را قبل از اقدام به استفاده از فایبرگلاس انجام دهید.
کلیدها و یا سوئیچ ها از ابزارهای الکترونیکی هستند که از آن ها برای روشن کردن و یا خاموش کردن دستگاه های مختلفی که توسط جریان برق و یا الکتریسیته کار می کنند استفاده می شود. فرایند روشن کردن و یا خاموش کردن توسط سوئیچ ها به این شکل اتفاق می افتد که این نوع از ابزارهای الکتریکی، برای خاموش کردن دستگاه الکتریکی مورد نظر، مدار الکتریکی را قطع می کنند و زمانی که بخواهند به روشن کردن کمک کنند این مدار را دوباره متصل می نمایند.
راکر سوئیچ که به آن کلید راکر نیز گفته می شود نوعی از سوئیچ است. این نوع از کلید می تواند با استفاده از یک حرکت الاکلنگی و با کاربرد یک یا چند نوار فلزی که در دوسر پلاتین قرار گرفته است، مدار الکتریکی را قطع نماید و یا آن را وصل کند و به این طریق، عملیات روشن کردن دستگاه و یا خاموش کردن آن را به انجام برساند. این نوع از سوئیچ ها امروزه به وفور ساخته می شوند و در بازار وجود دارند. از این نوع ابزار می توان در وسائل مختلف الکتریکی استفاده نمود.
از جمله موارد کاربرد این نوع از کلیدها، می توان به استفاده از آن ها در کنسول های بازی های ویدئویی، اشاره کرد. از طرف دیگر در بسیاری از ابزارهای پزشکی و یا صنعتی نیز از راکر سوئیچ استفاده های زیادی به عمل می آید.
به طور معمول در سختمان کلیدهای راکر، 2 جزء اصلی به کار رفته است. این دو جزء عبارتند از محرک و کانتکت ها. در ادامه به معرفی این دو جزء و نحوه عملکرد آن ها در روشن کردن و یا خاموش کردن سوئیچ راکر می پردازیم.
جزء اول تشکیل دهنده راکر سوئیچ، یک محرک است که بر روی یک محور مشخص نصب شده است. این محور به کلید راکر، این امکان را می دهد تا با ایجاد حرکت الاکلنگی، مدار الکتریکی را قطع نماید و یا آن را متصل کند.
جزء دوم تشکیل دهنده راکر سوئیچ، کانتکت ها هستند که به آن ها پلاتین نیز گفته می شود. در حقیقت نحوه قرار گرفتن و یا وضعیت این پلاتین ها مشخص می کند که کلید راکر، در حال حاضر، وشن است یا خاموش.
به طور کلی، مجموعه ای از پلاتین ها و یا کانتکت ها معین می کنند که کلید راکر، باز است و یا در حالت بسته قرار گرفته است. کانتکت ها زمانی که بسته هستند اجازه عبور جریان برق را صادر می کنند این به معنای آن است که سوئیچ، روشن است. اما کانتکت های باز، جریان برق را قطع می نمایند و این بدان معناست که سوئیچ مورد نظر، خاموش است.
از طرف دیگر زمانی که راکر سوئیچ، در جهت روشن، روشن می شود می تواند کانتکت ها را به حالت بسته، سوق دهد. وقتی کانتکت ها در حالت بسته واقع می شوند برق، در میان آن ها جریان پیدا می کند. همین عامل سبب می شود تا جریان الکتریسیته و یا برق، به دستگاهی که کلید راکر، بر آن نصب شده است، راه پیدا کند.
در مقابل، هنگامی که کلید راکر به سمت خاموش حرکت کند، کانتکت ها و یا پلاتین ها را باز می کند. وقتی کانتکت ها در حالت باز واقع می شوند، در واقع بین آن ها هیچ گونه اتصالی بر قرار نیست. بنابراین کانتکت ها از این طریق، مانع از عبور جریان الکتریسیته می شوند و برق را از خود عبور نمی دهند.
لازم به ذکر است که راکر سوئیچ انواع مختلفی دارند. بنابراین ممکن است در برخی از فرایند و یا عملکرد آن ها اختلافاتی جزئی مشاهده شود. برای نمونه در برخی از کلیدهای راکر که در موارد صنعتی و یا ماشین های صنعتی مورد استفاده قرار می گیرند روشن شدن و یا خاموش شدن، اندکی متفاوت است.
در اینگونه ابزار، با قطع شدن جریان الکتریسیته در یک سمت، جریان الکتریکی در سمت دیگر، متصل و برقرار می شود. در حقیقت این کلیدها برای این مواقع، به گونه ای طراحی شده اند که در سه حالت کاملا خاموش، سمت راست روشن سمت چپ خاموش و یا سمت چپ روشن سمت راست خاموش قرار می گیرند.
هم چنین قابل ذکر است که در برخی از انواع راکر سوئیچ، چراغی طراحی شده است. وجود این چراغ در کلیدهای راکر، برای این است که از طریق آن بتوان فهمید کلید مورد نظر، روشن است و یا در حالت خاموشی قرار گرفته است. در چنین وضعیتی، کاربر این کلید و یا فردی که از آن استفاده می کند می تواند متوجه شود که کلید راکر در کجا قرار گرفته است و به راحتی آن را پیدا کند و آن را روشن و یا خاموش نماید. کاربرد این چراغ به ویژه در مکان هایی است که به میزان کافی، روشنایی ندارند و یا تاریک هستند.
همان طور که گفته شد راکر سوئیچ در انواع مختلفی تولید و طراحی می شود و در مکان های مختلف دارای کاربرد است. بخش مهمی از کاربردهای کلید راکر، در انواع وسائل نقلیه است. اینگونه وسائل نقلیه عبارتند از: اتومبیل های مختلف، قایق ها، هواپیماها و….
از کلیدهای راکر در مصارف و موارد خانگی نیز استفاده می شود و در بسیاری از لوازم خانگی نیز می توان انواع کلیدهای راکر را پیدا کرد.
یک آی سی (IC) که گاهی اوقات تراشه یا ریز تراشه نامیده می شود، یک قطعه الکترونیکی است که هزاران یا میلیون ها مقاومت کوچک، خازن و ترانزیستور بر روی آن ساخته می شود که مجموع آنها را یک آی سی تشکیل می دهد. یک IC می تواند به عنوان تقویت کننده، اسیلاتور، تایمر، شمارنده، حافظه کامپیوتر یا ریز پردازنده عمل کند که در قطعات الکترونیکی مختلف متفاوت بوده و کاربردهای بسیار فراوانی در طراحی و تولید این نوع قطعات دارد. به راحتی می توان گفت بدون وجود آی سی در یک مدار الکترونیکی نمی توان طراحی آن را تکمیل و نهایی کرد. یک آی سی خاص آی سی پکیج به کاربرد مورد نظر بصورت خطی ( آنالوگ ) یا دیجیتال دسته بندی می شود .
IC های خطی به طور مداوم دارای خروجی متغیری هستند (از لحاظ نظری قادر به دستیابی تعداد نامحدودی حالت است) که به سطح سیگنال ورودی بستگی دارد. پس می توان نتیجه گیری کرد که سطح سیگنال خروجی تابعی خطی از سطح سیگنال ورودی است. در حالت ایده آل، وقتی خروجی مدار در مقابل ورودی آن قرار می گیرد، نمودار به صورت یک خط مستقیم ظاهر می شود. آی سی های خطی به عنوان تقویت کننده های فرکانس صوتی ( AF ) و فرکانس رادیویی ( RF ) استفاده می شوند. تقویت کننده (آمپر) دستگاه های مختلف در این نوع آی سی ها قرار می گیرد.
آی سی های دیجیتال کاربردهای به مراتبط بیشتری در صنایع مختلف دارند که از آنها بسیار استفاده می شود. مورد استفاده آنها را می توان در رایانه ها، شبکه های رایانه ای، مودم ها و شمارنده های فرکانس به وضوح دید. IC های دیجیتال از دو اجزای اساسی تشکیل شده اند، یعنی سیگنال هایی که فقط دو حالت به نام های منطق 0 و منطق 1 دارند، این دو حالت در واقع بازگوکننده دو حالت خاموش و روشن است.
موارد استفاده از آی سی ها
آسی با توجه به کارایی بسیار گسترده ای که در صنایع مختلف الکترونیکی دارد در بسیاری از قطعات ساخت و تولید استفاده می شود که در ادامه بعضی از آنها را برای شما نام می بریم:
در ساخت ساعت مچی یا هوشمند
در ساخت تلویزیون ها
در ساخت لپ تاب ها
در ساخت قطعات کامپیوتری مانند مادربرد و گرافیک
در ساخت هارد و رم کامپیوتر
و …
پکیج همان چیزی است که قالب آی سی را در خود قرار داده و آن را به شاخه های مختلف پخش میکند که در صورت وجود آن به راحتی می توان قطعات الکترونیکی آی سی را به هم متصل کرد. هر اتصال خارجی روی قالب از طریق یک قطعه کوچک سیم طلا به یک پد یا سنجاق روی آی سی پکیج متصل میشود. پین ها ترمینال های نقره ای روی یک IC هستند که برای اتصال به سایر قسمت های مدار ادامه مییابند. این قطعات طبیعتا برای ما از اهمیت بالایی برخوردار هستند، زیرا آنچه برای اتصال به بقیه اجزا و سیمهای مدار لازم بوده، دقیقا همین موارد است. انواع مختلفی از آی سی پکیج ها وجود دارد که هر یک از آنها دارای ابعاد منحصر به فرد، نوع نصب و / یا تعداد پین مخصوص به خود هستند.
هر پین آی سی از نظر مکان و عملکرد منحصر به فرد است، این بدان معنی است که پکیج آی سی راهی برای انتقال هر پین دارد. اکثر آی سی ها از یک بریدگی یا یک نقطه برای مشخص کردن اولین پایه استفاده می کنند. (گاهی اوقات هر دو، گاهی اوقات یکی یا دیگری.)
هنگامی که دانستید اولین پین کجاست، با حرکت خلاف جهت عقربه های ساعت در اطراف تراشه، تعداد پین باقی مانده به ترتیب افزایش یافته و اسمبل می شود.
یکی از اصلی ترین ویژگی های متمایزکننده نوع پکیج آی سی، نحوه اتصال آنها به مدار است. همه پکیج ها به یکی از دو نوعی که در ادامه بیان می شود نصب می شوند؛ یا از طریق سوراخ (PTH) یا سطح SMD که آنها طوری طراحی شده اند تا از یک طرف به مدار متصل شده و به طرف دیگر لحیم می شوند.
سنسورهای دیجیتالی مدرن مانند سنسورهای دما، شتاب سنج ها و ژیروسکوپ ها همه در یک آی سی قرار می گیرند. در واقع اگر بخواهیم به زبان ساده بیان کنیم تمامی این تکنولوژی های مدرن در تلفن همراه هوشمند شما که بارها از آن استفاده کرده اید از آی سی هایی ساخته شده است که به نوع حرکت شما واکنش نشان می دهند. این آی سی ها معمولاً کوچکتر از میکروکنترلرها یا سایر آی سی های روی مدار هستند و تعداد پین آنها در محدوده سه تا بیست است.
در این مطلب به کاربرد و نوع کارکرد آی سی ها پرداختیم و دیدیم که بدون آی سی چرخ هیچ یک از وسایل الکترونیکی ما نمی چرخد، در نتیجه نقش کاربردی آی سی ها در زندگی امروز بشریت بسیار مهم شده است. شاید مخترع آی سی آن روز که این اختراع را انجام می داد فکرش را هم نمی کرد که چه کار بزرگی برای بشریت کرده است و امروز می بینیم که نقش کار کلیدی آن فرد تا چه اندازه در زندگی ها تاثیرگذار است زیرا تمامی شرکت های الکترونیکی جهان از این قطعه کاربردی در ساخت خود استفاده می کنند.
درباره این سایت